Het was veel te warm, zondag, voor een boekenmarkt, en zaterdag was het al niet veel beter. Gelukkig hebben de echte liefhebbers de hitte getrotseerd & zo nu en dan zelfs een boek bij ons gekocht.
Zaterdag in Heerlen was de meest tot in de puntjes verzorgde boekenmarkt waar we tot nu toe hebben gestaan. We kregen koffiebonnen, belegde broodjes, een uitrijkaart voor de parkeergarage en er was zelfs een deejay ingehuurd om achtergrondplaatjes te draaien. Dus daar zaten wij: in de zon, met heerlijk kabbelende Franse chansons, Spaanse ballades en af en toe zelfs iets wat we konden verstaan op de achtergrond. De verleiding was wel groot om af en toe even de ogen dicht te doen.
Zondag in Tilburg was duidelijk te merken dat er in die stad te veel lokale media zijn. De ene na de andere televisieploeg, fotograaf en radioverslaggever trokken aan ons voorbij. En dan hebben we de stukjesschrijvers vermoedelijk niet eens herkend! Eén van onze klanten werd pal voor onze kraam gediepte-interviewd door de plaatselijke televisie. Uiteraard namen wij direct een tv-genieke pose aan en zorgden we ervoor dat ons logo de hele tijd prominent in beeld was.
Helaas wéér geen Martin Ros Citaat v/d Dag dit keer. Hij was er wel - we hebben hem gespot - maar hij heeft onze kraam nooit gehaald. Zelfs voor Martin was het te heet. Dus ook de nieuwe aanwinsten van onze altijd al goed gesorteerde Tweede Wereldoorlog-collectie waar hij normaal altijd opgewonden van raakt, heeft hij deze keer niet kunnen bewonderen. Gelukkig voor hem staan we dit jaar nog in Woudrichem, Schiedam, Rotterdam en Heemstede.
Tenslotte: ik snap dat de stadsbeiaardier van Tilburg het leuk vindt dat hij ook eens een groot publiek bereikt, maar kan iemand hem voor volgend jaar vertellen dat een kwartiertje op het kerkorgel rammelen echt wel genoeg is? Dus géén anderhalf uur svp. En de stadsdichter mag zijn gedichten ook best wat zachter voordragen. Wij komen hier verdorie voor onze rust!
Zaterdag in Heerlen was de meest tot in de puntjes verzorgde boekenmarkt waar we tot nu toe hebben gestaan. We kregen koffiebonnen, belegde broodjes, een uitrijkaart voor de parkeergarage en er was zelfs een deejay ingehuurd om achtergrondplaatjes te draaien. Dus daar zaten wij: in de zon, met heerlijk kabbelende Franse chansons, Spaanse ballades en af en toe zelfs iets wat we konden verstaan op de achtergrond. De verleiding was wel groot om af en toe even de ogen dicht te doen.
Zondag in Tilburg was duidelijk te merken dat er in die stad te veel lokale media zijn. De ene na de andere televisieploeg, fotograaf en radioverslaggever trokken aan ons voorbij. En dan hebben we de stukjesschrijvers vermoedelijk niet eens herkend! Eén van onze klanten werd pal voor onze kraam gediepte-interviewd door de plaatselijke televisie. Uiteraard namen wij direct een tv-genieke pose aan en zorgden we ervoor dat ons logo de hele tijd prominent in beeld was.
Helaas wéér geen Martin Ros Citaat v/d Dag dit keer. Hij was er wel - we hebben hem gespot - maar hij heeft onze kraam nooit gehaald. Zelfs voor Martin was het te heet. Dus ook de nieuwe aanwinsten van onze altijd al goed gesorteerde Tweede Wereldoorlog-collectie waar hij normaal altijd opgewonden van raakt, heeft hij deze keer niet kunnen bewonderen. Gelukkig voor hem staan we dit jaar nog in Woudrichem, Schiedam, Rotterdam en Heemstede.Tenslotte: ik snap dat de stadsbeiaardier van Tilburg het leuk vindt dat hij ook eens een groot publiek bereikt, maar kan iemand hem voor volgend jaar vertellen dat een kwartiertje op het kerkorgel rammelen echt wel genoeg is? Dus géén anderhalf uur svp. En de stadsdichter mag zijn gedichten ook best wat zachter voordragen. Wij komen hier verdorie voor onze rust!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten